اما انگار دنیا ، همونیُ که روزی به کسی میدی ،
بهت برمیگردونه ...!
احساس میکنم تنها گذاشته شدم ، بخاطر اینکه تنهاش گذاشتم !
اون روزا رو به یاد دارم ... حتی از نظر زمانی ام قابل توجیهه !
اینجوری نیست که خودمو سرزنش کنم یا اظهار پشیمونی یا حسرت کنم !
فقط میخوام بگم که این چیزیه که حقیقت داره !
مثل آیینه ای که تصویر خودتو بهت نشون میده ...
احساس نارضایتی نمیکنم ...
یا هر چیز دیگه ای ...
حتی براش خوشحالم ... اگه من باعث شده باشم که تغییرات مثبتی توی زندگیش
رخ داده باشه ... هر چند بخاطرشون ، رنجی رو متحمل شده باشه ...
میدونم که ارزششُ داره ! همونطور که برای من داشت !
با اینکه سخت بود ... اما نهایتا باعث شد با خودم روبرو بشم ...
و در عین حال ، تجربه ی یه معجزه ، چیزِ کمی نیست !
من هنوزم معتقدم !
به معجزه .
اولا که "اللهم عجل لولیک الفرج"
دوما گمونم یه چیزایی شده که خبر ندارم، چه شده؟!!!
چیزی شده که نه ...
نشسته بودم با خودم اتفاقات گذشته رو تحلیل می کردم ...
خلاصه هی تحلیل کردم
هی هَم زدم ...
که آخر یه رابطه ای ازتوشون درآوردم ...
که خودمو توجیه کنم !
در واقع همه چیو توجیه کنم !
البته الان
همشون به نظرم بی معنی ان !
بی - مَع - نی
اللهم عجل لولیک الفرج